Στις 21 Φεβρουαρίου συμπληρώνονται 41 χρόνια από την εξέγερση των φοιτητών της Νομικής ενάντια στη Χούντα των συνταγματαρχών,εξέγερση ορόσημο καθώς προσέφερε στο φοιτητικό κίνημα την απαραίτητη πολιτική ωριμότητα να προχωρήσει στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, λίγους μήνες αργότερα.
Για την εξέγερση που αποτέλεσε προάγγελο για το Πολυτεχνείο αξίζει να σταθούμε στη μαρτυρία του Ξενοφώντα Γιαταγάνα,ενός ανθρώπου που πρωτοστάτησε τότε:
“Τα τέσσερα πρώτα χρόνια της δικτατορίας, μέχρι το 1971, η οργανωμένη αντίσταση παράπαιε Οι δυναμικές ενέργειες, κυρίως του Ρήγα Φεραίου, ήταν σποραδικές και αναποτελεσματικές, ενώ οι μαζικές συλλήψεις τρομοκρατούσαν τον κόσμο που κρατιόταν μακριά από την οργανωμένη πάλη. Οι μαζικότερες και σημαντικότερες εκδηλώσεις της εποχής ήταν όσες είχαν «νόμιμο» χαρακτήρα καταγγέλλοντας συγχρόνως, άμεσα ή έμμεσα, το στρατιωτικό καθεστώς: η κηδεία του Γ. Παπανδρέου και του Γ. Σεφέρη, οι δραστηριότητες της ΕΚΙΝ (που διαλύθηκε από την αστυνομία το 1972), οι παραστάσεις του ΕΘ, τα «Δεκαοκτώ Κείμενα» και τα «Νέα Κείμενα», η έκθεση του Βλάση Κανιάρη με τα γαρύφαλλα στο γύψο, κλπ.
Πολιτική μας επιλογή και βασικό μας μέλημα υπήρξε τότε η οργάνωση του φοιτητικού κινήματος σε νόμιμη βάση, με…
..συγκεκριμένα αιτήματα (κατάργηση των διορισμένων συμβουλίων και εκλογές) και δυνατότητα ανοιχτής εκδήλωσής του μπροστά στα μάτια όλων των σπουδαστών και της κοινωνίας γενικότερα.
Οι ΦΕΑ, στις οποίες συμμετείχαν και πολλοί ανένταχτοι και από άλλους ορίζοντες δημοκρατικοί φοιτητές, υπήρξαν υλοποίηση αυτής της επιλογής και τα γεγονότα της Νομικής πρώτη μαζική τους έκφραση με κορυφαία εκδήλωση τη μετά από μερικούς μήνες εξέγερση του Πολυτεχνείου. Πιστεύω ότι τα γεγονότα εκείνα, αποτέλεσαν απόρροια της μαζικής, νόμιμης έκφρασης του φοιτητικού κινήματος και προάγγελο της κορύφωσής του που μπορεί, σε μια πρώτη φάση, να οδήγησε σε σκλήρυνση της χούντας, αλλά κατέληξε εν συνεχεία στην αποσταθεροποίησή της και τελικά στην πτώση της, μετά και τα τραγικά συμβάντα στην Κύπρο. Τα γεγονότα της Νομικής ήταν μια απτή απόδειξη του τί μπορεί να πετύχει ένα συντεταγμένο, ενωτικό φοιτητικό κίνημα, με ρεαλιστικούς στόχους που κινητοποιούν την κοινωνία και όραμα που ενώνει την πλειοψηφία των πολιτών.
Είμαι υπερήφανος για ό,τι κάναμε τότε και για τη μικρή συμβολή μου. Και θλίβομαι σήμερα όταν βλέπω το σπουδαστικό κίνημα κατακερματισμένο, ανίκανο να εκλέξει ενιαία εκπροσώπηση, με κάποια τμήματά του να καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία πανεπιστημίων και σχολείων και άλλα να κρεμάνε πολύχρωμα κουρέλια στις προσόψεις των κτηρίων με ανούσια παραταξιακά συνθήματα που δεν ενδιαφέρουν παρά τις αποστεωμένες και γραφειοκρατικές πελατείες τους.
Κάποιοι μπορεί να σκεφτούν ότι γέρασα και έγινα συντηρητικός, αλλά έτσι αισθάνομαι και πολύ φοβάμαι ότι έχω δίκιο.”
Η ιστορική αυτή μαρτυρία όσο και το ίδιο το νόημα της εξέγερσης της Νομικής που συγκέρασε τις επιμέρους πολιτικές αντιθέσεις , παρεμέρισε το έλασσον του παραταξιακού πατριωτισμού για το ΜΕΙΖΟΝ που δεν είναι άλλο απ΄την περιφρούρηση της Δημοκρατίας δεν μπορεί να είναι για μας μια κενή ευχή.
Σήμερα, στην Ελλάδα της Κρίσης, της ακαδημαϊκής μετανάστευσης, ένα πραγματικά ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟ Φοιτητικό Κίνημα χωρίς κομματικούς φερετζέδες που με συναίνεση στη βάση των φοιτητών και σύγκρουση με τα κακώς κείμενα, την αδιαφάνεια και την υποχρηματοδότηση, όπως οραματίστηκαν οι συμφοιτητές μας το Φλεβάρη του 73′ είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Ένα Φοιτητικό Κίνημα που θα ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ για:
-
για την περιφρούρηση της Δημοκρατίας, των Ατομικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων που κάποιοι νοούν ως πολυτέλεια εν μέσω της δημοσιονομικής δυσπραγίας και
-
Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για ΟΛΟΥΣ
Εμείς, οι Νέοι Δημοκράτες και Σοσιαλιστές τιμούμε την επέτειο της εξέγερσης των συναδέλφων μας 41 χρόνια πριν και αγωνιζόμαστε για δικαιώσουμε τα δικά τους αιτήματα που εξακολουθούν να βρίσκονται σε εκκρεμότητα.
ΠΑΣΠ Νομικής 